Doğru okudunuz, “Azrail’e meydan okumak”… Kalemlerinin gücüyle bildiğimiz edebi şahsiyetlerin, bunu yapabileceğine kimler inanırdı? Oysa, bilmediğimiz ne çok şey var. Cesaretlerinin arkasındaki hikayelerin, kalemlerini kırılmaz yaptığı gibi…
Ölümün Deneyi: Beşir Fuad
Şüphesiz ki Fuad’ın en önemli özelliği tarihimizin ilk materyalist fikir adamı olarak kitaplara geçmesidir.
Onu ölüme götüren yol ise 1885 yılında, 1,5 yaşındaki oğlunu kızılcık hastalığından kaybetmesi ile başlar. Oğlundan 1 sene sonra annesi de paranoya sebebi ile hayatını kaybedince Fuad iyice yıkılır. Bu durum onu kan dondurucu ama bir o kadar da ilginç bir olaya sürükler. Fuad, bileklerini keser ve akan kan ile ölümü yazar…
Oğlu ve annesini kaybettikten 1 sene sonra maddi olarak da zor duruma düşen Fuad, kafasında uzun süredir planladığı intiharı için nihai kararı vermiştir.
5 Şubat 1887’de, Cağaloğlu Yokuşu’ nun hemen yanındaki evde bileklerini keser ve ölümü beklemeye başlar. Aklındaki fikir açıktır; ölümün nasıl geldiğini, ne hissettirdiğini kaleme almak. Hem de bizzat tecrübe ederek…
Ölümün bilimsel gözlemini kısa bir tasvirle (ve kimi kaynaklara göre kendi kanı ile) kaleme alan Fuad’ın mesajı, Ahmet Mithat Efendi’nin Beşir Fuad isimli eserinde yayınlanır.
Ahmet Mithat Efendi’nin eserinde, Fuad’ın son anlarında yazdığı “ölüm” tasviri ise şöyledir;
“Ameliyatımı icra ettim, hiçbir ağrı duymadım. Kan aktıkça biraz sızlıyor. Kanım akarken baldızım aşağıya indi. Yazı yazıyorum, kapıyı kapadım diyerek geriye savdım. Bereket versin içeri girmedi. Bundan tatlı ölüm tasavvur edemiyorum. Kan aksın diye hiddetle kolumu kaldırdım. Baygınlık gelmeye başladı.”
Beşir Fuad
Bıkkınlığın Kurbanı: Virginia Woolf
1882 ile 1941 yılları arasında yaşayan ve 59 yıllık hayatında, dünyaya çok güzel izler bırakan İngiliz yazar Virginia Woolf. Yazar, ardında bıraktığı bir mektupla birlikte intihar etmiştir.
1941 Mart’ının bir akşamında, Virginia Woolf eve sırılsıklam gelir ve intihar edeceğinden emindir. Dener fakat başarısız olur. Öyle ki birkaç gün sonra intiharı tekrar deneyecek olan yazar, bu kez başaracaktır. Ruhunu boğan bütün sıkıntılarından kaçmak için ölümü seçen Woolf’un cesedi Ouse Nehri’nde bulunur, yazarın ceketinin cepleri ağır taşlarla doludur…
Savaşın Yitirdiği Yazar: Stefan Zweig
Zweig, Alman şair Kleist’ın, eşini ve kendisini silahla vurarak intihar etmesinden çok etkilenmiştir. Öyle ki, eşi Lotte’nin bu benzerliği kendilerinde de görmesini ister.
Zweig, bir soda şişesinin içine “Veronal” denilen zehri ilave eder ve bu şişeden 3 büyük yudum alır. Eşine şişeyi uzatırken “Yanıma gelmek arzusundaysan eğer, bunu istediğin zaman yapabilirsin…” der.
Eşi Lotte ona son olarak şu soruyu yöneltir: “Beni seviyor musun?”. “Evet” cevabını verir Zweig ve Lotte, şişenin tamamını içip, çiçekli elbisesiyle eşinin yanına uzanır.
Azrail ile Aşık Atmak: Tezer Özlü
Kafka ve Pavese’ in izlerini taşıyan eserlerinde, genellikle varoluş ve yabancılaşma temalarını işleyen Özlü, Türkiye ve yurt dışındaki yaşamında birçok defa intiharı denemiş ve psikiyatrik tedavi görmüştür. Göğüs kanseri nedeniyle yaşama veda eden Özlü, intiharın kıyısında dolaşan ruh halinin esiri olmuştur.
“Yaşamın Ucuna Yolculuk” adlı romanında şöyle der:
“Bir yüksekliğin, bir başıma olduğum bir yüksekliğin en ucundayım. İnemiyorum. Yaşayamıyorum. Ölemiyorum.”
Tezer Özlü
Karanlık Şair: Sylvia Plath
Trajik bir intiharla genç yaşta ölen bir şair, Sylvia Plath.
Annesinin aşırı disiplini yüzünden kendini lanetleyerek, modern şiirin gizemli büyücüsü olmayı seçen bir dehadır Sylvia. Hediyesini vermek üzere şölene davet edilmediği için küçük prensesi lanetleyen cadıya benzeyen, masalsı bir anne – kız ilişkisi yaşamaktadır.
Amerikan edebiyatının sıra dışı, karanlık şiirleriyle olduğu kadar trajik intiharıyla da bilinen ünlü şairi Sylvia Plath; 1963’te, henüz sadece 30 yaşındayken intiharı seçer.
Kendisi gibi şair olan Ted Hughes’la evli ve iki çocuk annesi Plath’in, bir gece eşi yanında yokken Londra’daki evlerinde iki çocuğunun başucuna süt ve kurabiye bıraktıktan sonra, mutfaktaki gazı sonuna kadar açıp kafasını içine sokarak ölümüne giden kapıyı aralamıştır.
Sylvia Plath’ın Öğrencisi: Nilgün Marmara
13 Ekim 1987 yılında “Hayatın neresinden dönülse kardır.” diyerek 29 yaşında yaşama karşı ölümü seçmiş, ardında derin izler bırakmıştır Nilgün Marmara. Boğaziçi Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde lisans öğrenimi tamamladıktan sonra Sylvia Plath üzerine incelemeler yapmıştır.
Plath’ın yaşamı, düşünceleri, özellikle bireyin yalnızlığına ve varoluş sorununa bakışından etkilenen Nilgün Marmara’nın Sylvia Plath sevgisi, Marmara’yı ölümde de sevdiği şairin yazgısıyla birleştirdi. 13 Ekim 1987 tarihinde, 29 yaşındayken “bekleme salonu” olarak gördüğü yeryüzünü terk etmeye karar verdi ve evinin balkonundan atlayarak kendi isteği ile yaşamını sonlandırdı.
Bir Dostun Vedası: Sergey Yesenin
Sergey Yesenin, psikolojik bir rahatsızlık yaşar ve hastaneye yatırılır. Kısa bir süre sonra hastaneden çıkar ve 27 Aralık 1925’te İngiltere Oteli’ndeki odasında bileklerini kesip kendini kalorifer borusuna asar.
Cansız bedeninin yanında Mayakovski’ye yazdığı bir not vardır. Yesenin, dostu Mayakovksi’ye şu cümlelerle veda etmiştir.
” Hoşça kal dostum. Hoşça kal. Aşkım, kalbimdesin. Ayrılmamız da bir kader. Çok geçmeden bir araya gelecek olmamız da. Hoşça kal, el sıkışmaya gücüm yok. Üzülmek, kaş çatmak yok. Şu anda ölmek yeni bir şey değil. Çünkü yaşamak da yeni değil.”
Sergey Yesenin
Bütün bunların ardından Sergei Yesenin, Moskova’nın Vagankovskoye mezarlığına defnedilir.
Rusya’nın en popüler şairlerinden birisi olmasına rağmen Sergey Yesenin için devlet töreni düzenlenmemiştir. Bununla da kalmaz, Joseph Stalin ve Nikita Khrushchev’in başkanlığı esnasında Kremlin tarafından sansürlenir. Nikolay Bukharin’in Yesenin’i eleştirisi, bu yasaklamanın en önemli sebeplerindendir. 1966′ da eserlerinin çoğu tekrar yayınlanır.
